15.10.2016 nauczyciele z Ukrainy przyjechali do Polski, do Wrocławia. Miałam szczęście uczestniczyć w tej wizycie. Spotkaliśmy się we Wrocławiu, gdzie spędziliśmy cały dzień. Wycieczka była naprawdę ciekawa, zwiedzaliśmy zabytki miasta, szukaliśmy krasnali. Bardzo mnie zainteresował konkurs pod tytułem „Kto ubierze krasnale przed nadejściem jesiennych chłodów?” Otóż zobaczyliśmy nie tylko krasnale, a wyjątkowo ubranych krasnoludków przed zimą.

    Wieczorem 15 października zostaliśmy zakwaterowani w ośrodku edukacyjnym w Miliczu.

 Już od 16 października mieliśmy naprawdę ciekawy, nasycony i poznawczy program. Każdy nauczyciel z Ukrainy miał hospitację lekcji w szkole, liceum albo gimnazjum. Niektórzy mieli hospitacje w Wołowie, a ja byłam w podstawówce. Nawet opowiadałam dzieciom ciekawostki o Ukrainie, odpowiadałam na ich pytania o moim kraju . Ze swojej strony mogę powiedzieć, że dla mnie to ogromna praktyka językowa, bo jestem studentką polonistyki Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Lingwistycznego i jako członek związku Polaków Lewego Brzegu prowadzę zajęcia w szkole sobotniej. Prowadzę zajęcia z języka polskiego, historii, literatury, kultury, opowiadam  ciekawostki o Polsce, organizuję wycieczki po Polskich zabytkach Kijowa. Dzieci mają pochodzenie polskie i z ciekawością się uczą. Bardzo pożyteczne dla mnie było przeprowadzenie porównania na kilku poziomach, zaczynając od różnic pomiędzy polskim a ukraińskim systemem edukacyjnym, poprzez tryb organizacji zajęć do wystroju szkoły i sal klasowych. Najcieplejsze wspomnienia zostały po wizycie do biblioteki szkolnej. To moje marzenie, aby szkoły Ukrainy miały takie ładne biblioteki: najnowsze książki dla dzieci na różne tematy z kolorowymi obrazkami, różnobarwne ołówki do rysowania oraz duże poduszki na podłodze obok szafki z herbatką i ciastkami. Naprawdę miło i komfortowo.

Mieszkaliśmy w Miliczu, miejscowości ryb (karp to symbol Milicza), lasów, jezior i  rzek, dlatego mieliśmy dużo wycieczek. Zwiedziliśmy tyle miejsc w ciągu kilku dni, że po prostu w głowie się nie mieści.

Ziemia Milicka jest ciekawa. Dowiedzieliśmy się o Dolinie Barycz i rzece Barycz. Spodobał mi się również Pałac (obecnie mieści się w nim Technikum Leśne), zainteresowała historia jego powstania.

Zobaczyliśmy ścieżki rowerowe, a stawy i lasy oglądaliśmy z wieży widokowej w Grabownicach. Złotą jesienią taki widok – to wydarzenia nie do zapomnienia! Wybudowany z drzewa kościołek w Trzebicku jest wyjątkowym miejscem z magiczną atmosferą. Mogę śmiało powiedzić, że nigdy nie widziałam tak uroczego wnętrza kościołka. 

Mieliśmy spotkanie ze Starostą powiatu Milickiego. Opowiadał nam o systemie edukacyjnym w Polsce, o powiecie Milickim i o polityce. Razem zjedliśmy tradycyjnego karpia. Polska kuchnia jest naprawdę pyszna.

Dziękuję również za spotkanie z pisarką i autorką książek, które obecnie są obowiązkową lekturą szkolną w polskim programie edukacyjnym. Urszula Ewertowska to wspaniała, inteligentna kobieta! Z ogromnym zachwytem opowiadała ona o swoich książkach i zawartych w nich historiach autobiograficznych.  Jestem wdzięczna jej za ten ciepły kobiecy wieczór i szczerze podpisane książki. Po spotkaniu z panią Urszulą zrozumiałam, dlaczego jej książki są ciekawe dla ludzi: ponieważ naprawdę w swojej wymowie są podobne do powieści „Mały książę” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego.

Ze swojej strony chciałabym podziękować fundacji „Wolność i Demokracja”, a także wszystkim organizatorom tej wizyty z Milicza i Wołowa. Jestem poruszona gościnnością Polaków! Uważam, że każdy zdobył tu dużo nowych umiejętności. W swoim imieniu mogę powiedzić, że naprawdę będę korzystała ze wszystkiego, czego się tu nauczyłam. Uzyskałam tak cenną wiedzę w ciągu tak krótkiego czasu! Mam nadzieje, że będziemy i nadal współpracować.

Maria Zinoruk ,

związek Polaków Lewego Brzegu